Prt 2
“Hindi ibig sabihin na kapag tumawa sya sa iyo eh gusto ka nya, baka naman talagang nakakatuwa kang tignan…”
JEALOUSY. Isang pakiramdam na tila ba pinapatay ka, pinapatay ang damdamin mo. Feels like no one love’s you now. Kapag nakita ko syang may kasama na iba, tila ang mundo koy tapos na.
At kung selos ang pag-uusapan, kahit pa kailanman hindi sya nagging akin, nasasaktan ako, sabihin na rin nating masarap patayin ang taong nagbigay ng saya sa kanya ngayon na hindi ito nangayari kapag sa tuwing magkasama kami. Ang sakit, kahit pa sabihin nating wala naman dapat pakialam, pero dinudurog nya ang puso ko kapag may araw na makikita ko syang may kasamang iba.
Kung sasabihin nating hanggang doon nga lang kami, pero pra sa akin, lahat may pag-asa pa, lahat may magagawa pa.
Everything is changing, everything is like promotions, kung ngayon hindi ko nagawa, try ko bukas o di kaya sa makalawa, baka may reward na naghihintay sa akin, ganun din malamang sa pag-ibig, kung susuko man ako, sana pala hindi ko nalang ito sinimulan pa, kung alam ko naman sa una pa lang na hindi ko kakayanin to, hindi ko nalang sana pinasukan…
The reward is priceless. Hindi kayang suklian ng anupaman ang isang bagay na dumating na noon pamay gustong-gusto ko.
Sya, gustong-gusto ko sya, at feeling ko, forever akong mangangarap na mapa-sa-kanya ako, kahit sabihin nating imposible, pero lahat magagawa ko makuha lang ang gusto ko…
Sa pagdaan din ng ilang araw mula nung sinubukan umiwas na lamang, may ilang kaibigang kinumusta ako sa aking matatawag na “Personal Execution”, lagi ko sinasabi sa kanila na kailanman hindi magagawang makalimot sa isang taong nagbigay sa akin tuwa, ngiti sa mga labi at ang tanging kahulugan ng buhay ko habang ako’y nabubuhay. Malungkot – ito lang naman ang lagi nilang maririnig sa akin, at kaya nga minsan, nagsasawa na rin sila sa akin, ayaw na nila akong isama sa inuman at lakwatsa, kasi nga, hindi rin naman tumatalab.
But one day, it just made me realized that life was not really being unfair, it only matters when you’ve chosen to do things na hindi mo masyadong napag-planuhan, my friends though help me a lot to let go of things of move forward, and I truly appreciated it, then the second chance was able to do something with unexpected scenario…
Life must go on, Kung ang babaeng nagpaiyak ng puso ko ay masayang-masaya na ngayon, oo nga, umiyak ako dun, nasaktan at gumuho nga ang mundo ko na tila wala nang bukas, pero dahil sa mga kaibigan ko’y muli naman akong ngumiti, with their own helping hands…
It’s not easy to forget things, you know, something like have given a piece of your life indeed, it takes time, I mean million of tears, and lots and lots sacrifices, makalimutan ko lang ang taong ito…
Matagal na panahon na nga, Masaya pa rin ang buhay, at ngayon, ayoko nga sayangin ang panahon ko para sa mga wala naming values to treasure to, inspirasyon ko ang bawat masamang pangyayri sa akin, kung sino man yung mga taong kinalaban ako, wala na akong paki-alam sa kanila at malamang pati na rin sa taong minahal ko ng lubos. Single ako, kahit wala ako akong girlfriend, I know God sets “The One” who deserves to be “My One”…
Comments
Post a Comment
Say something...