Ang Kahalagahan ng Ating Magsasaka sa Bukid - Talumpati
Madungis,
pangit, mabaho, yagit at kung anu-ano pa. Iilan lang naman yan sa napakaraming
negatibong bagay na siyang ating napapansin at nasasabi habang tinitignan natin
ang kanilang sitwasyon. Ma-limit nating hindi maunawaan ang kahalagahan ng kanilang paghihirap, na sa likod nito’y
napakalaking kontribusyon sa ating bansa. Wala tayong malawak na kaisipan, lagi
nating minamaliit ang kanilang ginagawa at ang masaklap, kino-konsiderang isa
sa pinaka mababang lebel sa pagtatrabaho ang pagsasaka, hindi man lang natin
mailagay sa ating mga isip, ano kaya ang
magiging larawan ng bansang ito kung kung wala sila?
Ano nga ba
ang mai-pag-mamalaki natin sa ekonomiya ng Pilipinas? Gaano ba kahalaga ang
ginagawa natin ngayon? Iyan bang magagandang uniporme mo? Iyan bang malilinis
na mukha na humaharap sa mga customer at sa madla? O, hindi naman kaya, ang
pag-ma-may-ari mo ng isang negosyo sa syudad? Tama! Ang mga bagay na iyon ay
dapat nga namang ipagmalaki, subalit, napakalaking impluwensya ang mga aspetong
ito upang ating makalimutan at mabalewala ang kahalagahan ng ating magsasaka. Isipin
mo, kung tayong lahat, kung silang lahat ay dito na magtatrabaho sa lungsod, sino
na nga lang ba ang maiiwan sa bukid na syang mag babahagi ng pangunahing pangangailangan
natin? Naiisip ba natin na ganun na lang ka importante ang mga produktong
agrikultura? Sila lang naman ang dahilan kung bakit nakakakain pa tayo ng kanin,
prutas at gulay, at nang dahil dito, yumayaman an gating ekonomiya sa
napakaraming produktong agrikultura na inaangkat sa ibang bansa, higit sa
anupaman.
Napakalawak
at sobrang laki ang na-i-ambag at ma-i-aambag ng ating mag magsasaka; sa ating
komunidad, sa ating bansa, at sa buong mundo, kaya nararapat lamang na bigyan natin
sila ng pagpupugay at halaga bilang kapalit ng kanilang pagpapakahirap sa
kabukiran. Ang pagiging marumi sa paningin, yung mga paang mapuputik, mga
tsinelas na kay nipis, mga gutay-gutay na damit at ang mga pawis na hindi
natutuyo ay ang mga simbolo kung bakit mapa-hanggang ngayon, tayo ay
nakakakain, may masisigla at malalakas ang katawan. Huwag nating kalilimutan,
lagi nating ilagay sa ating kaisipan, na ang pagbibigay halaga ay napakalaking
bagay na upang sila ay hindi mapapagod na magbahagi ng mga produktong
agrikultura at higit sa lahat, ang buhay.
Copyright
© October 2015
Original
Ariticle
Hi po pwede poba mahiram ang akdang isinulat ninyo para sa aming talumpati sa lunes?
ReplyDeletePwede ko ba gamitin tong piece niyo po?
ReplyDeletePwede po bang magamit ang pyesang ito Ng aking anak sa kanyang pag aaral
ReplyDelete